موسیوند منوچهر فرزند منصور

نـیـروی زمـیـنـی ارتـش جمهوری اسلامی ایران

شهید منوچهر موسیوند

شهید منوچهر موسیوند

نام : منوچهر

نام خانوادگی : موسیوند

نام پدر : منصور

تاریخ تولد : 1341/11/02

محل تولد : بروجرد

سن هنگام شهادت : 23 سال

وظیفه/کادر : کادر

سازمان : نزاجا

تاریخ شهادت : 1365/05/23

محل شهادت : دشت حلاله

آرامگاه : گلزار شهدای گوشه بروجرد

کد ایثارگری : 6536186

زندگینامه

در روز دوم بهمن ماه سال 1341 ، در شهرستان بروجرد به دنیا آمد. پدرش منصور و مادرش شاه بانو نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. به عنوان گروهبان یکم ارتش در جبهه حضور یافت. سال 1360 ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد.

در روز بیست و سوم مرداد ماه سال 1365 ، در دشت هلاله توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. تربت پاک او در گلزار شهدای گوشه شهرستان بروجرد واقع است.

منبع:
ـــ  فرهنگ اعلام شهدا: استان لرستان، تنظیم: مرکز مطالعات و پژوهش‌های بنیاد شهید و امور ایثارگران، تهران، نشر شاهد، 1392، صفحه 627.

 

شهید منوچهر موسیوند در برنامه ی بر سکوی افتخار

 

 

 

شهید موسیوند هم از فوتبالیست های خوب بروجرد بود و اگر دنبال تیم ملی رفتن و بی خیال جبهه آمدن می شد می توانست در تیم ملی حضور چشمگیری داشته باشد ولی ایشان دفاع از حیثیت انقلاب و اسلام را به همه چیز ترجیح داد .

شهید منوچهر مو.سیوند از دوران مدرسه راهنمایی که در مدرسه راهنمایی محمد قمی درس می خواند یکی از چهره های خوب فوتبال بودند . در جبهه هم به محض اینکه فرصتی پیدا می شد بچه ها را جمع می کرد و فوتبال رو شروع می کردند .

 

 

خاطره ای از آخرین روز زندگی این شهید را از زبان آقای علی جوانمرد که همسنگر ایشان بودند بشنویم .

ایشان می گفتند بعد از ظهر روز قبل از شهادت ایشان ، با چند نفر رفتیم زیر پلی که آن طرف دهلران بود و آبتنی کردیم در برگشت هندوانه ای خریدم و گفتیم ببریم در سنگر و با هم بخوریم وقتی هندوانه را قاچ کردیم منوچهر گفت : علی جان از جاییش که خنکه یه مقدار به من بده بعد دستش را روی دلش گذاشت و گفت : اینجام خیلی می سوزه . من قسمتی از هندوانه را به او دادم ، وقتی هم که سوار خودرو شدیم و می خواستیم برای مین گذاری جلو برویم ایشان دستش را روی دلش گذاشته بود و می گفت همینجا خیلی می سوزه . وقتی از خاکریزهای ایران سرازیر شدیم و مشغول خنثی کردن مین های عراقی بودیم مینی که منفجر شد درست جایی را هدف گرفته بود که منوچهر بارها می گفت اینجا خیلی می سوزه و همون ترکش ها هم باعث شهادتش شدند.

یادش گرامی و راهرش پر رهرو باد .

 

 

شهید منوچهر موسیوند در برنامه ی بر سکوی افتخار

 

شهید موسیوند هم از فوتبالیست های خوب بروجرد بود

اگر دنبال تیم ملی رفتن و بی خیال جبهه آمدن می شد می توانست در تیم ملی حضور چشمگیری داشته باشد

ولی ایشان دفاع از حیثیت انقلاب و اسلام را به همه چیز ترجیح داد .

 

 

همانطور که در این فیلم گفته ام ایشان از دوران مدرسه راهنمایی که در مدرسه راهنمایی محمد قمی درس می خوندیم یکی از چهره های خوب فوتبال بودند . در جبهه هم به محض اینکه فرصتی پیدا می شد بچه ها را جمع می کرد و فوتبال رو شروع می کردند .

خاطره ای از آخرین روز زندگی این شهید را از زبان آقای علی جوانمرد که همسنگر ایشان بودند بشنویم . ایشان می گفتند بعد از ظهر روز قبل از شهادت ایشان ، با چند نفر رفتیم زیر پلی که آن طرف دهلران بود و آبتنی کردیم در برگشت هندوانه ای خریدم و گفتیم ببریم در سنگر و با هم بخوریم وقتی هندوانه را قاچ کردیم منوچهر گفت : علی جان از جاییش که خنکه یه مقدار به من بده بعد دستش را روی دلش گذاشت و گفت : اینجام خیلی می سوزه . من قسمتی از هندوانه را به او دادم ، وقتی هم که سوار خودرو شدیم و می خواستیم برای مین گذاری جلو برویم ایشان دستش را روی دلش گذاشته بود و می گفت همینجا خیلی می سوزه . وقتی از خاکریزهای ایران سرازیر شدیم و مشغول خنثی کردن مین های عراقی بودیم مینی که منفجر شد درست جایی را هدف گرفته بود که منوچهر بارها می گفت اینجا خیلی می سوزه و همون ترکش ها هم باعث شهادتش شدند.

یادش گرامی و راهرش پر رهرو باد .

 

 

 

 

شهید منوچهر موسیوند