محمدی مهرماه فرزند علی
شهیده مهرماه محمدی

شهیده مهرماه محمدی
نام : مهرماه
نام خانوادگی : محمدی
نام پدر : علی
نام مادر : صدف
تاریخ تولد : 1295/01/01
محل تولد : بروجرد
شغل : خانه دار
سن هنگام شهادت : 70 سال
تاریخ شهادت : 1365/10/21
محل شهادت : بروجرد
آرامگاه : گلزار بهشت شهدا بروجرد
کد ایثارگری : 6533385
زندگینامه
در روز اول فروردین ماه سال 1295 ، در شهرستان بروجرد به دنیا آمد. پدرش شیخ علی، کارگر بود و مادرش صدف نام داشت. خواندن و نوشتن نمی دانست. خانه دار بود. سال 1310 ازدواج کرد و صاحب دو پسر و شش دختر شد.
در روز بیست و یکم دی ماه سال 1365 ، در بمباران هوایی زادگاهش بر اثر اصابت ترکش شهید شد. تربت پاک وی در بهشت شهدای شهرستان بروجرد واقع است. فرزندانش عفت ملاآقایی و اعظم ملاآقایی نیز به شهادت رسیده اند.
مهر ماه در روز اول بهار سال 1295 در بروجرد پا به عرصه هستی نهاد. گاه و بی گاه که انسان دلتنگ می شود ناخودآگاه بر سینه مادر سر می گذارد و تمام عقده دلش را خالی می کند ولی امان از زمانی که عقده گشای دردهایش سنگ مزار مادر باشد، باز هم می خواهم از مادر بگویم، مادری که در دامان او فرزندانی پاک و مطهر با لبخند شکوفا شده اند، مادری که هر جا او بود زندگی جاری بود، حضور پر از شور و احساسش طراوتی لطیف به زندگی می بخشید و حضور معنوی او با جلسات مذهبی و نمازهای مساجد همراه بود مادری که رنگ سفید را دوست می داشت زیرا به سفیدی چادر نمازش پاک بود و بی آلایش به هنگام شهادت نیز پلاک او چادر نمازش بود که جسم خونینش را کفن کرده بود، مادری که دست های مهربانش شکسته بند دردهای بیماران زحمتکش روستایی بود، مادری که پرواز روحش را در نقش های قالی حک می کرد و زندگی را آیه به آیه بر صفحه قالی های دستبافش طراحی می کرد و زمزمه های شعر او در کنار دار قالی اش ، دعای خیر برای همگان بود.
مادری که مهرماه نام داشت و خود چون ماه شب چهارده در آسمان زندگی فرزندانش نورافشانی می کرد و اکنون نیز بعد از عروج ملکوتیش همچنان چراغ راهشان می باشد، امید است که بانو، مهرماه محمدی ما را نیز از برکت نور خویش بهره مند سازد.
او در روز بیست و یکم دی ماه سال 1365 در سن 70 سالگی در بمباران شهر بروجرد به شهادت رسید.
تربت پاکش در گلزار بهشت شهدا بروجرد واقع است.
منبع:
ـــ فرهنگ اعلام شهدا: استان لرستان، تنظیم: مرکز مطالعات و پژوهشهای بنیاد شهید و امور ایثارگران، تهران، نشر شاهد، 1392، صفحه 566.



