کردی حشمت الله فرزند ماشاالله

شهید حشمت اله ( نصرت الله ) کُردی

شهید حشمت اله ( نصرت الله ) کُردی

 

نام : حشمت الله

نام خانوادگی : کُردی

فرزند : ماشاالله

تاریخ تولد : 1336/06/01

محل تولد : بروجرد

شغل : کارمند بنیاد مسکن بروجرد

تاریخ شهادت : 1365/03/02

محل شهادت : حاج عمران

کد ایثارگری : 6530158

خاطرات برادر جانباز و رزمنده کاوه گودرزی :

من به همراه برادران حشمت‌اله کردی – احمد (محمد تقی) گودرزی – حسن گودرزی – رحیم کردی – محمد محمدی و ایرج گودرزی در یک چادر شش نفره هم چادری بودیم در چادر ما یک جعبه مهمات یک عدد کتری 7 عدد بشقاب روحی( آلومینیوم ) 7 عدد لیوان 7 عدد قاشق یک عدد قابلمه یک عدد فانوس جهت روشنایی و چند عدد پتو وجود داشت در بیرون از چادر یک عدد اجاق ذغالی که با چند عدد قلوه سنگ درست شده بود به همراه یک عدد گالن 20 لیتری جهت تهیه آب و یک عدد آفتابه وجود داشت.

 

تا یکی دو هفته فقط در بعضی از ساعات روز توسط فرمانده گروهان به خط می‌شدیم بعد از حضور و غیاب به توصیه‌های امنیتی در خصوص تحویل سلاح و مهمات و آمادگی جسمانی برای شرکت در جبهه گوش فرا می‌دادیم بعضی از روزها نیز مقداری پیاده روی و ورزش و نرمش انجام می‌دادیم .

معمولاً بعد از اقامه نماز مغرب و عشاء از چوب هایی که در طول روز جمع کرده بودیم در بیرون از چادر آتش روشن کرده و شب ها به دور آتش جمع می‌شدیم و از خاطرات گذشته صحبت می‌کردیم .

شب ها به خاطر جست و خیز طول روز چنان در خواب فرو می‌رفتم که انگار سالیان سال است چنین استراحتگاهی پیدا نکرده‌ام با آنکه تشکی نرم ‌تر از زمین و بالشی بلندتر و یا بهتر از یک ساک وسایل شخصی و یا یک پتو نداشتم به راحتی غرق در رویای نوجوانی می‌شدم هنوز اندکی از شب نگذشته بود که متوجه رزمنده هم چادری خود می‌شدم برادر حشمت‌اله کردی با پتویی تنها از چادر خارج می‌شد .

شاید مهری هم به همراه می‌برد البته سنگ های محوطه بزرگ پادگان شهید شفیع خانی هم مِهر هستند و هم مُهر.

نمی‌دانم در عبادات و سجده هایش با خدا چه می گفت فقط همان اندازه می‌دانم که بعدها در شبی مهتابی در ارتفاعی بلند محبوبش را پیدا کرد و جانش را تقدیم او کرد .

اکثر بچه‌های رزمنده اهل زهد و تهجد و نماز شب بودند رزمندگانیکه قرار بود در روزهای آتی خدا را ملاقات کنند همه خدایی می شدند . من آن روزها کمتر می‌فهمیدم و شاید بهتر بگویم اصلاً نمی فهمیدم و به گرد پای این بچه‌ها هم نمی‌رسیدم به قول همان بچه‌ها شکسته نفسی نمی‌کنم آن بود که گفتم والله نمی‌فهمیدم و این فرشتگان خاکی پوش را درک نمی‌کردم و اگر کمی هم درک می کردم به دلیل روحیات دوران نوجوانی بصیرت کافی نداشتم که آن ها را از اعماق وجود درک کنم.

تمام خاطره اصلی در اینجا

http://hajomran1365.blogfa.com/post/19

 

و وبلاگ: هم صف با ملائک ، خاطرات کاوه گودرزی

http://kavehgodarze.blogfa.com

 

 

 

 

نفر سمت راست شهید ماشاالله کردی
نفر سمت چپ شهید حشمت الله کردی