همتی سودابه فرزند عزیز

شهیده سودابه همتی

شهیده سودابه همتی

نام : سودابه

نام خانوادگی : همتی

نام پدر : عزیز

نام مادر : کبرا

تاریخ تولد : 1350/09/24

محل تولد : خرمشهر

سن در هنگام شهادت : 15 سال

تاریخ شهادت : 1365/10/22

محل شهادت : بروجرد

آرامگاه : گلزار بهشت شهدای بروجرد

کد ایثارگری : 6540072

زندگینامه

در بیست و چهارم آذر 1350 خرمشهر چشم به جهان گشود . دانش آموز اول متوسطه که در تاریخ بیست و دوم دی 1365 بر اثر بمباران هوایی رژیم بعثی عراق در سن پانزده سالگی در شهرستان بروجرد به فیض شهادت نائل آمد.

خانواده شهید در خرمشهر زندگی می کردند و در زمان جنگ نیز انجا بودند،شهید احمد همتی که برادر شهیده سودایه بود در سنین نوجوانی وارد بسیج شد تا اینکه موسم جنگ ایران و عراق فرا رسید، او با هجرت خانواده از خرمشهر موافق نبود تا اینکه عراقی ها شهر خرمشهر را تصرف و تا نزدیکی های راه آهن آمده بودند این شد که خانواده با پای برهنه و بدون هیچ وسیله ای از خرمشهر خارج شدند و به سختی خود را به شهر بروجرد رسانند.

 

شهید احمد همتی مدت زیادی را در جبهه ها علیه رژیم ظالم صدام جنگید و تلاش بسیاری برای پایداری انقلاب کرد.

 

خانواده در رباط کریم بودند به آنها خبر دادند که ۵ عضو از خانواده همتی در بمباران های رژیم بعث عراق در شهر بروجرد به شهادت رسیده اند. در این بمباران شهید عزیز همتی پدر خانواده، احمد همتی و سودابه همتی فرزندان خانواده،سعیده عیدی زاده همسر شهید احمد همتی و شهیده شش ماهه سمانه همتی فرزند شهید احمد همتی به درجه رفیع شهادت نایل شدند.

 

شایان ذکر است علاوه بر اعضای شهید این خانواده ی معزز، برادر شهید احمد همتی به نام جانباز شهید حسین همتی ( جانباز متوفی) نیز جز شهدای گرانقدر هستند.

سال 1350 بود؛ خرمشهر بار دیگر تولد کودکی را به نظاره نشست، سودابه شاداب و پر نشاط در جمع خانواده حضور یافت و از مادر متانت و تقوا را آموخت. کم کم به انجام فرائض دین اسلام علاقمند شد.

تا آنجا که در مسابقات قرآن و نهج البلاغه رتبه ی عالی به دست آورد. زمانی که ارتش رژیم بعث به ایران حمله کرد. او به همراه خانواده اش تا آخرین لحظات مقاومت نمود. اما به ناچار به بروجرد مهاجرت کرد. روز بیست و یکم دی ماه سال 1365 سودابه به نماز ایستاد؛ مادر نگاهی از مهربانی به او انداخت. نمازش که به پایان رسید. سر بر سجده نهاد.

چند دقیقه ای تأمل کرد آنگاه برخاست و به مادر گفت: «فردا نوبت من است، از تو می خواهم که غمگین و ناراحت نشوی چرا که شهادت آرزوی من است.» روز بعد همای سعادت بر شانه ی سودابه نشست؛ و او چون مرغی سبکبال در سن 25 سالگی در پی بمباران هوایی دشمن به شهر بروجرد به آسمان پرکشید.

روحش شاد

منبع:
ـــ  فرهنگ اعلام شهدا، استان البرز، تنظیم مرکز مطالعات و پژوهش‌های بنیاد شهید و امور ایثارگران، تهران، نشر شاهد، 1395، صفحه 512.