نهاوندی حمیدرضا فرزند ملک محمد

شهید حمیدرضا نهاوندی

شهید حمیدرضا نهاوندی

نام : حمیدرضا

نام خانوادگی : نهاوندی

نام پدر : ملک محمد

نام مادر : ملوک

تاریخ تولد : 1345/05/01

محل تولد : بروجرد

شغل : روحانی

تاریخ شهادت : 1362/12/22

محل شهادت : عملیات خیبر در جزیره مجنون

آرامگاه : گلزار شهدای بروجرد

کد ایثارگری : 6226285

زندگینامه

یکم مرداد 1345 ، در شهرستان بروجرد به دنیا آمد. پدرش ملک محمد، آرایشگر بود و مادرش ملوک نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح سه پرداخت. آرایشگر و طلبه بود. سال 1362 ازدواج کرد.

به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم اسفند 1362 ، در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. تربت پاک او در گلزار بهشت شهدای زادگاهش بروجرد واقع است. برادرش محمدحسن نهاوندی  نیز به شهادت رسیده است.

منبع:

ـــ فرهنگ اعلام شهدا: استان لرستان، تنظیم: مرکز مطالعات و پژوهش‌های بنیاد شهید و امور ایثارگران، تهران، نشر شاهد، 1392، صفحه 679.

 

حمیدرضا نهاوندی در سال 1345 در اشترینان و در خانواده ای متوسط، مسلمان و متعهد به دنیا آمد و در سایه مهر و محبت پدر و مادری مسلمان پرورش یافت. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در شهر اشترینان شهر به اتمام رساند.

 

از انقلاب تا دوران دفاع مقدس

با اوج گیری مبارزه با رژیم ستم شاهی فعالیت خود را با برادران حزب الهی آغاز کرد، با شروع جنگ تحمیلی و حملات مزدوران عراقی به سرزمین اسلامی،حمیدرضا نهاوندی در ستاد مقاومت مسجد سید مصطفی خدمت خود را آغاز کرد و سپس وارد بسیج سپاه پاسداران منطقه شد.شهید نهاوندی بعد از گذراندن دوره ای رزمی،علاقه‌مند بود که به جبهه برود،اما چون به سن قانونی نرسیده بود با اعزام او به جبهه مخالفت کردند. ولی چون قامت بلندی داشت مسئولین را متقاعد کرد و در مرحله دوم و سوم عملیات پیروزمند بیت المقدس شرکت کرد بعد از پیروزی کفرستیزان اسلام و با بشارت پیروزی عملیات بیت المقدس به شهر اشترینان بازگشت.

 

تحصیل در حوزه علمیه

مدتی بعد از برگشتن تصمیم گرفت به صف طلاب علوم دینی در حوزه علمیه بروجرد بپیوندد.شهید نهاوندی بسیار ساده زندگی می کرد و حتی پولی که از پدر بعنوان هزینه دوران طلبگی می گرفت صرف مستمندان و نیازمندان میکرد.

ازدواج ساده

در سال 1362 به دلیل تکلیف و تکمیل دین،با دختری از یک خانواده مومن بود ازدواج کرد و جهت ادامه تحصیل به حوزه علمیه شهرستان آشتیان رفت و با شهریه ناچیزی که طلبه ها دریافت می کردند منزلی در آشتیان اجاره کرد و زندگی مشترک را شروع کرد.

 

عشق به شهادت

عشق به شهادت هر لحظه در او قوت می گرفت و ایمانش نسبت به حضرت باری تعالی بیشتر می شد.او در نیمه های شب با عشق و علاقه به راز و نیاز با خدایش مشغول می شد.

 

صفات بارز شهید

شهید نهاوندی اگر در دوران کودکی بدون اجاره از میوه های باغات اطراف اشترینان خورده بود در جوانی به دیدار صاحبان آن ها می رفت و حلالیت می طلبید.

در بخشی از وصیت نامه خود نیز حلالیت این افراد را طلب کرده است،افرادی که او را می شناختند از او به نیکی یاد می کنند. از صفات بارز این شهید داشتن وضو در تمام روز تا هنگام خواب بود.نقل می کنند هنگامی که او برای آخرین بار به جبهه اعزام می شد ساعت زنگداری را همراه خود می برد تا برای نماز شب به موقع بیدار شود.

 

آخرین اعزام و شهادت

شهید نهاوندی در تاریخ 29 بهمن ماه سال 1362 از طرف حوزه علمیه آشتیان همراه با نیروهای طرح لبیک،به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام شد.او در عملیات خیبر در جزیره مجنون در تاریخ 22 اسفندماه سال 1362 به آرزوی دیرینه خود رسید و به دیدار معشوق شتافت.

 

حمید رضا نهاوندی به نقل از مادرش/ من کاری برای آخرتم می کنم

به امام علاقه بسیار داشت و می گفت دوست دارم در راه خدا شهید شوم و بارها از من می خواست تا با رفتنش به جبهه موافقت کنیم و من هم مخالفتی نداشتم او در بسیاری از جنگ ها از جمله حمله خرمشهر و حمله فاو شرکت داشت.زمانی را هم که لباس نو می خرید اگر کسی را مشاهده می کرد که محتاج و نیازمند است لباسهای خود را به اومی داد و بر می گشت هر چه می گفتم حمید رضا این کار برای چه می کنی می گفت : من کاری برای آخرتم می کنم.

هر وقت مانع رفتن او می شدم می گفت : مادر دوست داری وقتی راهی کربلا می شوی من نیز جلوی ماشین تو را بگیرم و نگذارم که بروی،خب من هم مثل شما مشتاق دیدار دوست هستم.

 

وصیتنامه طلبه شهید حمیدرضا نهاوندی

الذین قتلوا فی سبیل اله فلن یضل اعمالهم

آنان که در راه خدا کشته شدند،خدا هرگز رنج و اعمالشان را ضایع نگرداند.سوره آل عمران

شهادت عشق است و حالا شما ما را از معشوق می ترسانید.

سپاس خداوندی را که بزرگتر از آن است که بتوان وصفش کرد و درود بر محمد و آل محمد (ص)که برگزیده خداست و سلام بر امام امت خمینی کبیر،این اسوه زمان.امامی که فریاد جهانخواران را در سینه هایشان خفه کرد و سلام بر امت همیشه بیدار و در صحنه حاضر.

خداوندا مرا ببخش که نتوانستم برایت بنده ای مفید و عابد باشم،خدایا بندهای نفسانی را از پاهایم باز کن تا بهتر بتوانم تو را بشناسم.

معبودم الله،مکتبم اسلام،حزبم حزب الله و رهبرم روح الله

خداوند را سپاس می گویم که مرا در این برهه از زمان بدنیا آورد و به من توانایی داد تا در صف جندالله قرار گیرم.چه معامله ای از این بهتر که خون بدهی و خونبهایت قرب خدا باشد تا نزد پروردگارت روزی بخوری و با ائمه اطهار باشی و از آتش دوزخ رهایی یابی و در بهشت و در نعمت های الهی غوطه ور باشی،مگر این مقام را به غیر از راه شهادت می توانی کسب کنی.اکنون باز یوم الله دیگری است،حماسه عاشورای 60 هجری تکرار شده است،حسین زمان ما خمینی ندای هل من ناصر ینصرنی را سر داده است.

این که ما می گوئیم حسین جان اگر در آن فضای داغ و خونین جز عده ای معدود کسی تو را یاری نکرد و ندای تو را لبیک نگفت ما پیروانت در فضای گرم و خونین ایران زمین،دست مردانی مشت کرده و به ندای غریبت لبیک می گوئیم.

ای امت شهیدپرور! از خداوند بخواهید که خدای نکرده به خاطر مادیات این دنیای پست از امام و حسین زمان خمینی بت شکن دست برندارید.امت شهیدپرور تنها راهی که ما می توانیم خدا را از خود راضی کنیم زیر پا گذاشتن هواهای نفسانی به خاطر خدا و کوشش در راه اسلام است.

برادران و خواهرانم وحدت را فراموش نکنید که راه نابودی این انقلاب تفرقه است.ما باید سختیهای انقلاب را به خاطر خدا تحمل کنیم و به دنبال راحتی نگردیم،زیرا خداوند فرموده است که در این دنیا برای انسان راحتی نیست و ما انسان را در سختی آفریدیم.خدای نکرده یک وقت نشود که ما انقلاب را فراموش کنیم،که خداوند از مومنین پیمان گرفته است که آنها در مقابل ظالمان بایستند و یاور مظلومان باشند.

پدر و مادر عزیزم و دیگر خویشاوندان امیدوارم مرا حلال کنید.پدر و مادر شما خیلی برایم زحمت کشیدید و من نتوانستم دِین خود را نسبت به شما ادا کنم.همسرم نیز همینطور

خواهران و برادرانم! امیدوارم که راه امام را بروید و هدفتان فقط اسلام باشد. وقتتان را به بطالت نگذرانید و با خدا ارتباطتان را زیاد کنید. مساجد و اجتماعات مذهبی را ترک نکنید و با صبر و خوشحالی و خنده رویی خودتان پوزه منافق صفتان را به خاک بمالید.

از مادر و برادران و خواهرانم می خواهم که در تربیت کودکان خود حداکثر سعیشان را بکنند و از برادران هم­کلاسیم، از طلبه ها و همه دوستان می خواهم که راه امام را رها نکنید و ارتباط خودتان را با خداوند بیشتر کنید و در پایان از همه شما می خواهم که مرا حلال کنید و بعد از شهادتم مرا از اعمال خیر خود بی نصیب نگذارید و نیز می خواهم که تا حد امکان تمام مستحبات کفن و دفن و دعاها و نمازهای مستحبی میت را برایم به جا آورید مخصوصاً همیشه مرا از ثواب قرآن بهره­مند گردانید.

پدر و مادرم از خداوند برایم طلب مغفرت بخواهید و از همسرم می خواهم که اگر بچه دار شدیم در تربیت فرزندمان حداکثر سعی و کوشش خود را بکند.