معظمی گودرزی عبدالمحمد فرزند حسین

نـیـروی دریـایـی ارتـش جمهوری اسلامی ایران
شهید عبدالمحمد معظمی گودرزی

شهید عبدالمحمد معظمی گودرزی
نام : عبدالمحمد
نام خانوادگی : معظمی گودرزی
نام پدر : حسین
نام مادر : خدیجه
سن هنگام شهادت : 39 سال
تاریخ تولد : 1338/04/03
محل تولد: بروجرد
وظیفه/کادر : کادرارتش
سازمان : نداجا
تاریخ شهادت : 1377/10/05
محل شهادت : خلیج فارس
آرامگاه: گلزار شهدای گوشه بروجرد
کد ایثارگری :7700340
زندگینامه
در روز سوم تیر ماه سال 1338 ، در شهرستان بروجرد به دنیا آمد. پدرش حسین، کارگر بود و مادرش خدیجه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سال 1360 ازدواج کرد و صاحب چهار پسر شد.
ناویار دوم نیروی دریایی بود. در روز پنجم دی ماه سال 1377 ، در خلیج فارس بر اثر حادثه آتش سوزی و سوختگی شدید به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد. برادرش محمدتقی معظمی گودرزی نیز شهید شده است.
منبع:
ـــ فرهنگ اعلام شهدا: استان لرستان، تنظیم: مرکز مطالعات و پژوهشهای بنیاد شهید و امور ایثارگران، تهران، نشر شاهد، 1392، صفحه 600.
در سال 1338 در روستای چهار بره از حوالی شهرستان بروجرد استان لرستان در یک خانواده ی متوسط اما مذهبی چشم به جهان گشود.نامش را عبدالمحمد گذاشتند.تحصیلات ابتدایی را در همان روستا گذراند و برای ادامه تحصیل به بخش اشترینان رفت و تا سوم راهنمایی تحصیل کرد. با توجه به خانواده ی 12 نفره ی آنان و نیاز مالی شدید خانواده تحصیل را رها و به کار مشغول شد تا کمک خرج خانواده باشد. بنابراین بیش از سوم راهنمایی تحصیل نکرد.
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی اما در همان سال در اوج درگیری ها و تظاهرات ها پس از شرکت فراوان در تظاهرات ها و تمایل شدید به تشکیل جمهوری اسلامی به استخدام نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران درآمد. دوره ی آموزشی را به مدت 2 سال در شمال گذراند و پس از آن به بندرعباس رفت و در ناو خدمت کرد.سال های جنگ را مداوم جهت پاسداری از مرزهای آبی و خاکی به ماموریت های جنگی،جزایر و جبهه های جنگ اعزام شد و حتی زمان جنگ با شهید مصطفی چمران همرزم بود. فردی متعهد دلسوز و پایبند به جمهوری اسلامی بود.
در خرداد ماه سال 1361 با یکی از اقوام پدری ازدواج کرد و دوران زندگی را با همسری مهربان و صبور سپری کرد.همسری که مظهر ایثار و گذشت و فداکاری بود.
دفاع از کشور برایش مهم تر از این بود که در کنار همسر و چهار فرزندش باشد.با وجود این که عاشق خانواده اش بود. در سال 1361 خبر شهادت برادر کوچکتر با وجود اینکه ضربه ی سختی را از نظر روحی بر او وارد کرد او را در دفاع از میهن اسلامی مصمم تر کرد.
از نظر مالی مشکلات فراوانی را او و خانواده اش متحمل شدند اما همواره شکرگذار بود. همه ی مشکلات کوچکترین خللی بر ایمان او وارد نکرد.
پس از چند سال خدمت در نیروی دریایی ادامه تحصیل داد و توانست مدرک دیپلم بگیرد.
در اکثر ماموریت ها شرکت داشت.فردی صبور و باایمان بود و کوچکترین اعتراض و گله و شکایتی نداشت. رسته اش موتوری بود یا به عبارتی موتوریست بود. یعنی تعمیر موتورهای ناو را بر عهده داشت. فردی متخصص و کار آزموده بود. بنابراین جهت تعمیر و نگهداری موتورهای ناو از تخصص وی استفاده ی مفید می کردند.
پس از 20 سال خدمت صادقانه در نیروی دریایی ارتش و در آب و هوای نامناسب و دریانوردی های طاقت فرسا و طولانی یک روز در حالی که در حال آماده سازی ناو بندرعباس جهت شرکت در ماموریت بود در اثر ترکیدگی مخزن سوخت داخل ناو و انفجار شدید پس از پرتاب شدن به دریا به طرز غم انگیزی به درجه ی رفیع شهادت نائل گردید و همسر و 4 فرزندش را تنها گذاشت و به جایگاه والایی میان بندگان خدا رسید.
تربت پاک وی در گلزار شهدای گوشه شهرستان بروجرد واقغ است .
یادش گرامی و راهش پررهرو باد




