کاوند مرتضی فرزند علی محمد
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
پاسدار شهید مرتضی کاوند
شهید مرتضی کاوند
نام : مرتضی
نام خانوادگی : کاوند
نام پدر : علی محمد
تاریخ تولد : 1340/01/01
محل تولد : بروجرد
شغل : پاسدار
تاریخ شهادت : 1359/10/16
محل شهادت : هویزه
آرامگاه : زیارتگاه شهدای هویزه ردیف اول قبر آخر
کد ایثارگری : 5908593
زندگینامه
شهید مرتضی کاوند در اول فروردین سال 1340 در بروجرد متولد شد. او چهار - پنج ساله بود که خانواده اش به شهر ری نقل مکان کردند و از آن زمان ساکن آنجا شدند.
مرتضی از زمان کودکی و نوجوانی به دلیل آنکه فرزند اول خانواده بود، هم تحصیل می کرد و هم به کار در خیاطی مشغول شد. او به دلیل تداخل کار و تحصیل تا سال سوم راهنمایی تحصیل کرد و پس از آن به کار در خیاطی پرداخت.
هم زمان با شروع زمزمه انقلاب به خیل انقلابیان پیوست و برای ایجاد امنیت در محل زندگی خود همراه با همسالان، سنگرهایی ساختند و در پاس دادن ها شرکت می کردند. او از فعالان راهپیمایی ها بود و در حادثه 17 شهریور نیز حضور داشت و در آن حادثه که سر بازان رژیم منحوس شاه مردم را به رگبار می بستند، زخمی شد و در منزل یکی از اهالی همانجا تا نزدیکی صبح پنهان شد.
ایشان به ورزش علاقه داشت و به باشگاه می رفت و در اوقات فراغت نیز، با دوستان خود فوتبال بازی می کردند.
پس از انقلاب نیز، عضو بسیج شد و در حفاظت کردن از مناطق مسکونی شرکت می کرد.
او نگرش سیاسی داشت و به دنبال شناخت سیاسی و مطالعه بود. به دنبال تشخیص راه صحیح بود و حرف امام خمینی ره برایش ملاک بود. او عاشق واقعی امام خمینی ره بود و بارها برای دیدار ایشان به قم رفته بود و یکبار نیز مادر و خواهر کوچکترش را نیز به همراه خود برده بود. در زمان انتخابات ریاست جمهوری و زمانی که چهره بنی صدر روشن نشده بود، او از جمله افرادی بود که به او رای نداد و به آقای حبیبی که در آن زمان از طرف جامعه مدرسین قم نیز مورد تایید بود رای داد.
شدت علاقه مرتضی به امام خمینی ره به حدی بود که در زمان بیماری قلبی امام ره از اعماق وجود و از روی اخلاص می گفت:« حاضرم قلبم را به امام ره بدهم تا ناراحتی قلبی نداشته باشند.»
در زمان شروع جنگ، او از اولین افرادی بود که به جنگ رفت و به همراه برادر کوچکترش برای ثبت نام رفتند و دوره ای آموزشی را در پادگان امام حسن (علیه السلام ) گذراندند و پس از ان راهی جبهه شدند و در تقسیم بندی ها او و برادرش به هویزه اعزام شدند و در گروه شهید علم الهدی مشغول به فعالیت شدند.
رفتار و اخلاق مرتضی، همانند همه یارانی که با هم در پادگان امام حسن (علیه السلام ) آموزش می دیدند تغییر کرده بود و می شد احساس کرد که ممکن است دیگر بر نگردد.
پیش از اعزام به مادرش عکسی را یادگاری داده بود و به برادرش که در پادگان به دیدارش رفته بود، سفارش خانواده و علی الخصوص مادر را کرده بود، سفارش کرده بود که مواظب باشید مادر ناراحت نشود. او بسیار مهربان بود و فرد از خودگذشته ای بود که شاید همین از خودگذشتگی او پلی بود به سمت شهادت.
ارتباط بسیار گرم و نزدیکی با خواهران و برادرانش داشت و آنها را بسیار دوست داشت.
اهل مطالعه بود و سعی می کرد بر افراد و گروه ها شناخت داشته باشد تا از هرکسی طرفداری نکند.
در حماسه هویزه، همراه گروه شهید علم الهدی بود و زمانی که به شهادت رسید، برادر کوچکترش بدن او را در پناه خاکریزی گذاشته بود تا مانند بدن های مطهر دیگر شهدا، زیر شنی تانک ها له نشود.
بدن پاکش در منطقه عملیاتی ماند و مادر همیشه منتظر برگشتن مرتضی بود.
مادر او زنی شیر دل بود، دو برادر دیگر مرتضی را نیز راهی جبهه کرد و هر دو هم زمان مجروح شدند…مرتضی نیز مفقود بود و همسرش نیز به جبهه رفت و جانباز بازگشت.
برادر شهید کاوند که در حماسه هویزه حضور داشت نقل می کند که ان شب ها بسیاری از افراد نماز شب هایشان را با حالی خاص می خواندند….
برادر مرتضی وقتی به خانه بازگشت به دلیل آنکه نتوانسته بود بدن مطهر برادرش را به همراه خود بیاورد و نیز آمادگی بر خورد با شهادت مرتضی را در خانواده ندید، تا سه هفته شهادت مرتضی را از خانواده پنهان کرد و پس از آن قضیه را آرام، آرام به خانواده اش اطلاع داد.
مرتضی فرد بسیار از خود گذشته ای بود و در پایان آخرین نامه اش به خانواده نوشته بود:« بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا…»
پاسدار شهید مرتضی کاوند در خانواده ای که از نظر مذهبی و اعتقادی بسیار ایمان بودند چشم به جهان گشود.از همان دوران کودکی با شرکت در مجالس مذهبی با احکام و مبانی اسلام آشنا شد ودر دفاع از اسلام از جمله دلیر مردان صحنه های جنگ بود ،که پس از شروع جنگ به سپاه پیوست و به جبهه های جنوب اعزام شد
بعد از محاصره ی سوسنگرد مسئولیت شکستن محاصره ی این شهر را بر عهده داشتند که از آنجا به هویزه عزیمت نمودند و پس از حدود پانزده روز مقاومت در جبهه های جنوب هویزه در مقابل ارتش متجاوز عراق سرانجام به همراه عده ای از دانشجویان پیرو خط امام از جمله شهید علم الهدی به محاصره در آمد و پس از مبارزه ای سخت به شهادت رسیدند.
پیکر مطهرش سال ها در زیر آفتاب سوزان جنوب ماند تا اینکه بعد از عملیات بیت المقدس پیکر پاکشان را پیدا نموده و تربت پاک او به همراه دیگر یاران در همان محل هویزه (زیارتگاه شهدای هویزه ردیف اول مرقد آخر) زیارتگاه خیل عظیم امت حزب الله شد.
روایت عاشقی
دو برادری که با هم در حماسه هویزه حضور داشتند، اما... مرتضی و مجتبی (برادر کوچکترش) با هم رفتند هویزه؛ روز عملیات هم با هم بودند؛ مسیرشان هم یکی بود؛ توی قرارشان هم جدایی نبود؛ ولی به دو راهی شهادت که رسیدند، مرتضی هوایی شد و پیچید سمت کربلا. خیلی وقت نبود که در سطر آخرِ آخرین نامه اش به خانواده نوشته بود: « بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا.» مرتضی جلوی چشم مجتبی شهید شد؛ کاری از دستش بر نمی آمد. حتی نمی توانست جنازه را برگرداند عقب. فقط بدن مرتضی را در پناه خاکریزی کشاند تا زیر شِنی تانک ها لِه نشود. سیر که نگاهش کرد، دلش را کنار پیکر مرتضی جا گذاشت و برگشت. نمی دانم تانک ها سمت آن خاکریز هم آمدند یا نه؟ اما از مرتضی حتی تکه استخوانی هم برنگشت!
راوی: برادر شهید کاوند
منبع: ـــ کتاب آیه های سرخ هویزه
بسیجی شهید کربلای هویزه مرتضی کاوند
عاشق صادق بود؛ از آن عشق امام های دو آتشه.
پای ثابت تظاهرات و مبارزه.
مرتضی در میدان ژاله (17 شهریور 57) هم رشادت ها کرده و حتی زخمی شده بود!
آن روز جان به در برد تا 2 سال و 3 ماه بعد که اجر مجاهدت ها را کف دستش گذاشتند.
منتها در هویزه!
منبع: ـــ کتاب آیه های سرخ هویزه
فهرست کامل اسامی شهدای واقعه هویزه
امروز مزار این شهیدان گلگون کفن زیارتگاه هزاران هزار زائر است. به مناسبت سی امین سالگرد شهادت مدافعان هویزه ، لیست کامل شهدای مدفون در زیارتگاه هویزه را منتشر می نماییم.
به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق ، به تاریخ 15 دی ماه سال 1359 نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با پشتیبانی زرهی ارتش جمهوری اسلامی تک گسترده ای را علیه متجاوزان بعثی در منطقه عملیاتی هویزه اجرا کردند که با پیروزی غیرمنتظره ای همراه بود . روز بعد ارتش بعثی با اجرای پاتکی سنگین موفق شد نیروهای سپاه را در محاصره گرفته و به بازپس گیری مناطق آزاد شده در روز بعد بپردازد. در این بین قوای پاسدار به فرماندهی فرمانده وقت سپاه هویزه ، دانشجوی شهید سیدمحمدحسین علم الهدی به مقاومتی جانانه علیه تیپ زرهی ارتش بعث دست زد اما به علت فقدان پشتیبانی و کمبود مهمات ، مدافعان و شخص شهید علم الهدی شربت شهادت نوشیدند. پیکر های مطهر این شهیدان حماسه ساز ، ماه ها بعد ، پس از بازپس گیری مناطق اشغالی ، تفحص گردید و در همان محل درگیری به خاک سپرده شد. امروز مزار این شهیدان گلگون کفن زیارتگاه هزاران هزار زائر است. به مناسبت سی امین سالگرد شهادت مدافعان هویزه ، لیست کامل شهدای مدفون در زیارتگاه هویزه را منتشر می نماییم.
شادی ارواح طیبه تمامی آنان صلوات.
شهید مرتضی کاوند
شهید مجید یوسفیان
شهید امین سلطانی
شهید محمد دلجو
شهید حسین علم االهدی
شهید حسین زارعی
شهید بهروز نوروزی
شهید محمد ابراهیم سمندالدوله
شهید محمدشمخانی
شهید امیر رفیعی
شهید خلیل بهایری
شهید عبدالمحمد چهار محالی
شهید بهروز پور هاشمی
شهید حسین خمیسی
شهید محمد رضاملایی زمانی
شهید محمد حسن رضا زاده
شهید علی اشرف ظاهری
شهید حسن فلاح نژاد
شهید سعید جلالی پور
شهید محمد علی عسکری
شهید جمال دهشور
شهید محمد رضا شمسی زاده
شهید علیرضا رکاب ساز
شهید محمد رضا شیخ الاسلام
شهید اسماعیل حاج کوهمدانی
شهید حسن امینی
شهید محمد بهاءالدین
شهید رمضانعلی آقایی
شهید سلیمان تیتئی
شهید عباسعلی حبیبی
شهید شهید قدوسی
شهید مصطفی مختاری
شهید شهید گمنام
شهید محمد فاضل
شهید عباس افشاری
شهید مجید کریمی ثانی
شهید رضا مستجابی کرمانشاهی
شهید مجید مهدوی
شهید قدیر قدرتی
شهید حسن فتاحی
شهید محمود خالح زاده
شهید حسین خوشنویسان
شهید امیر حسین جعفری
شهید محمود فروزش
شهید محمد جعفر روزبهانی
شهید شیال بوغنیمه
شهید محمود قاسمی
شهید علی اصغر فرهمند فر
شهید مهدی پروانه
شهید محمد حسین رحیمی
شهید سید محمد علی حکیم
شهید حمید شاهید
شهید سید مهدی جعفری
شهید محمد اسماعیل اعتضادی
شهید علی اکبر سیفی ابدی
شهید محمد جواد زاهدیان
شهید محسن غدیریان
شهید امیر احتشام زاده
شهید اکبر حاجی مهدی
شهید اصغر پهلوان نژاد
شهید صادق فروشانی
شهید علی حاتمی
شهید فرخ سلحشور
شهید محمد صادق فروشانی
شهید غفار درویشی
شادی روح امام و شهدا، صلوات