صارمی علی فرزند غلامحسن

جهادگر شهید علی صارمی

 

جهادگر شهید علی صارمی

نام : علی

نام خانوادگی : صارمی

نام پدر : غلامحسن

نام مادر : شاهزاده

تاریخ تولد : 1341/10/07

محل تولد : بروجرد روستای توده زن

سازمان : جهاد سازندگی

شغل : جهادگر

تاریخ شهادت : 1365/02/17

محل شهادت : فاو

نام عملیات : والفجر 8

آرامگاه : گلزار شهدای روستای « توده زن » بروجرد

کد ایثارگری : 6522298

زندگینامه

به فرمان خدای حکیم، قافله ی حجِ پیامبر خاتم (صل الله علیه وآله و سلم ) در وادی غدیر برای ابلاغ رسالتی بزرگ متوقف شد. به دستور رسول حق(صل الله علیه وآله و سلم ) جهاز شتران به روی هم قرار گرفت تا منبری برای حضرتش فراهم آمد. بر بالای آن قرار گرفت و پس از حمد و ثنای الهی و گواه گرفتن ده ها هزار حاجی، دست علی اعلی، امیرالمؤمنین ( علیه السلام ) را گرفته و به بالا برد. با ابلاغ جانشینی آن دُردانه ی حق بعد از اتمام دوران رسالت و منقطع شدن وحی، دل های فراوانی به مناسبت آن انتخاب الهی به طپش افتاد و مهر او را در خود جای داد. از آن زمان مردمان بسیاری برای فرزندان خود با افتخار نام علی را برگزیدند و بدان مباهات کردند.

در روز هفتم دی ماه سال 1341 ، در شهرستان بروجرد، در روستای توده زن، در میان خانواده ای متدین، کودکی چشم به جهان هستی گشود پدرش غلامحسن، کشاورز بود و مادرش شاهزاده نام داشت. عشق به حضرت علی ( علیه السلام ) پدر را بر آن داشت که نام زیبای « علی » را برای او انتخاب کند. خانوادة زحمتکش و ساده ی علی با مهربانی و محبت، کودکِ نورسیده را در میان گرفتند و به تربیت او به آداب و سنن ناب محمدی (صل الله علیه وآله و سلم ) همت گماشتند.

دو سال بعد از تولدش مادرش را از دست داده و زندگی خود را با مشقت و رنج ادامه می دهد، اما از آنجا که نامبرده در خانواده ای مذهبی به دنیا آمده بود از همان دوران طفولیت با عشق به اهل بیت و اسلام در این راه خدمتگزاری نمود. دوره ی ابتدایی را در دبستان آغاز و توانست مدرک پنجم ابتدایی را کسب نماید. سپس به کارگری به شهرهای مختلف رفت و کمک به پدر در تأمین امرار معاش زندگی او را از تحصیل محروم کرد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی برای دفاع از مرزهای وطن و دفاع از جان همرزمان خود در حین انجام وظیفه ی سربازی به مناطق عملیاتی اعزام شد. دو سال در منطقه ی کردستان در بحبوحه ی جنگ به دفاع از کیان اسلامی پرداخت و بعد از خدمت سربازی به خدمت جهاد سازندگی در آمده و به عنوان راننده لودر در منطقه ی عملیاتی فاو مشغول به کار شد.

راننده ماشین سنگین بود. به عنوان نیروی جهادگر در جبهه حضور یافت. در روز هفدهم اردیبهشت ماه سال 1365 ، با سمت جهادگر در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به کتف و پا، شهید شد. تربت پاک وی در گلزار شهدای شهرستان بروجرد واقع است.

سرانجام در روز هفدهم اردیبهشت ماه سال 1365 در عملیات والفجر 8 در منطقه ی فاو شهادت را کسب و به لقای دوست پیوست. پیکر مطهرش در گلزار شهدای روستای « توده زن » بروجرد، زیارتگاه اهالی مومن و خداجوی روستا و همه ی عاشقان ایثار و شهادت شد.

نامش جاودان و راهش پررهرو باد ...

 

منبع:
فرهنگ اعلام شهدا: استان لرستان، تنظیم: مرکز مطالعات و پژوهش‌های بنیاد شهید و امور ایثارگران، تهران، نشر شاهد، 1392، صفحه 383.

 

 

وصیتنامه ی شهید ، علی صارمی

بسم الله الرحمن الرحیم

ما چون حسین وارد جنگ شدیم؛ و چون حسین به شهادت می رسیم. ( امام خمینی )

با درود فراوان به امام امت و امت شهید پرور؛ و با درود به شهیدان غرقه به خون انقلاب اسلامی و رزمندگان جبهه ی حق علیه باطل.

آغاز وصیت می نمایم :

این جانب علی صارمی، فرزند غلامحسین، وقتی به جبهه آمدم به یاد یاران حسین بن علی علیه السلام افتادم که با یاران وفادارش به کربلا آمدند تا درمقابل کفر یزیدی قیام کنند؛ و با خون خود درخت اسلام را آبیاری کرد؛ و هم اکنون بعد از گذشت هزار و چهار صد سال، هر سال به عزادران حسینی افزوده می شود؛ و من هم پیرو آن بزرگوار هستم که اکنون در مرحله ی امتحان به میدان آمده ام؛ و بایستی در مقابل ظلم و ستم ایستادگی کنیم تا کفر را سرنگون سازیم؛ و اگر هم لیاقت شهید شدن داشتیم، شهید شویم؛ چون که در مملکت اسلام بالاترین درجه ی یک انسان مؤمن شهادت است. شهید است که با خون خود به پیکر اسلام خون می دواند؛ و ما که ادعای مسلمانی می کنیم و خود را شیعه ی علی ( علیه السلام ) می دانیم، باید ثابت کنیم. هم اکنون امام امت رهبری جامعه را به دوش گرفته است؛ و احتیاج به یاری دارد.

خداوندا! به ما توفیق بده که بتوانیم در راه اسلام خدمت کنیم؛ و قرآن را حفظ کنیم.

برادران و خواهران عزیز! همیشه به یاد خدا باشید؛ و پشتیبان امام باشید تا انقلاب اسلامی پیروز شود؛ چون که امام زمان هم با این انقلاب و به این جهان نظر دارد. از پدر و برادرانم تقاضا دارم خدا را شکر کنند که من شهید شده ام.

برایم گریه نکنند. از دوستانم تقاضا دارم که همیشه در جبهه باشند؛ و نگذارند که منافقین داخلی و کفر جهانی رشد کند؛ و با تمام قدرت در راه اسلام دفاع کنند.

ای کسانی که مأمور دفن من هستید!

مرا در تابوت سیاهی بگذارید تا بدانند تمام سیاهی های زندگی را چشیده ام.

چشمانم را باز بگذارید تا بدانند کور کورانه نمرده ام.

دستانم را باز بگذارید تا بدانند در این دنیای فانی، با خود هیچ چیزی نبرده ام.

عکسی از رهبرم بالای سرم بگذارید تا بدانند به خاطر اسلام شهید شده ام.

قطعه ی یخی را روی قبرم بگذارید تا در اولین طلوع آفتاب، همچون مادری برایم گریه کند.

ای ماه! آرام آرام بیرون آی؛

و ای ستارگان! به حال من گریه کنید؛

چون من مادر ندارم.

و السلام علیکم و رحمه الله و بر کاته

علی صارمی